Onlangs kreeg ik een wel heel bijzonder verzoek.
De jongeman in kwestie wilde zijn vriendin troosten met een speciaal cadeau. Het paard van zijn vriendin was namelijk overleden tijdens haar afwezigheid en daar had ze enorm verdriet van. Aangezien hij alle formaliteiten had verricht, had hij, zonder dat zijn vriendin het wist, een flink stuk paardenstaart kunnen afknippen van het lieve beestje. De jongeman belde aan met in zijn ene hand een bos zwart paardenhaar en in zijn andere hand een hoefijzer die hij helemaal mooi had laten blinken. Ik ben toen samen met mijn kinderen bij de kinderboerderij veertjes wezen zoeken (want bij echt paardenhaar kun je natuurlijk niet nagemaakte veren gebruiken!). Ik had ook nog wat schelpjes liggen van onze laatste strandwandeling. Het was even lastig om het stevige haar in het gareel te houden maar het resultaat mag er wezen…Van dit soort opdrachten word ik heel blij van en ook wel een beetje ontroerd!
